In Russia you sue the government!

Zoals jullie misschien wel hebben gehoord hebben wij hier in Moskou enorm last van een hittegolf, elke dag worden er records gebroken. Je moet je dan toch een beetje aanpassen dus dat betekend 3x per dag douchen onder de koude douche en heel veel drinken. Op dinsdag en donderdag beginnen wij sinds kort om 8 uur 's ochtends met de lessen inplaats van om 9.30. Wel vroeg opstaan maar dat heeft wel als gevolgd dat ik, als het echt heet zit, lekker rustig in mijn kamer zit met alle ramen en deuren open zodat je er toch niet zoveel van merkt.

Op straat merk je er des te meer van. Bussen zijn gebouwd op de winter en dat betekent dat als het buiten +38 is, het in de bussen een graad of 43/44 is. Als ik naar mijn favourite Uzbeek ga (aan het eind van de straat) is dat een enorme hete reis. Gelukkig heeft deze man in de gehele eetzaal 4 airco's aanstaan, lekker afkoelen dus. Verder doen bedrijven als Unilever goede zaken, elke supermarkt heeft minstens 3 diepvriesers staan en ook straatverkopers van drank doen goede zaken.

Wat minder is dat we intussen warm water hebben maar dat heeft wel als gevolg dat de buizen in mijn badkamer warm zijn... het lijkt wel een badhuis. Daarom die deur ook maar weer open. Nog iets anders zijn de "tropische" "stormen" die aan het einde van de dag langskomen. Afgelopen zondag was het raak, een hoop regen en een hele sterke wind. Nu heb ik 3 deuren in mijn kamer. De eerste is de buiten deur (sleutel nodig), die uitkomt op een klein gangetje waarin de koelkast staat en waar je weer twee deuren kunt vinden (1 ervan geeft toegang tot de badkamer). De andere deur geeft toegang tot het woongedeelte. Nu hebben geen van die deuren een sleutelgat en bij deur 3 (die naar het woongedeelte leidt) hebben ze het niet helemaal goed uitgebeiteld dus die deur kan eigenlijk niet dicht. Nu kwam er afgelopen zondagavond ineens een enorme windvlaag langs, waardoor mijn raam openknalde en deur nummer 3 dus dicht sloeg..... en goed dicht. Ik kreeg die deur dus voor geen meter meer open en ik zat dus opgesloten. Enfin ik trekken en trekken, de deur bewoog niet. Maar ik kon deze bijvoorbeeld ook niet intrappen want het scharnier zat aan de verkeerde kant. Dus ik uit het raam gekeken (ik kijk schuin op de keuken) maar helaas was daar niemand. Dus toen heb ik maar de receptie gebeld en zijn ze met z'n 8'en langsgekomen waaronder twee gymleerkrachten en die hebben de deur letterlijk opengeslagen. Jolijt allom.



Verder las ik de volgende opmerkelijke dingen in de krant:
-Een straat verderop hadden ze per ongeluk de verwarming aangezet.. aaaaaa! Aangezien je dat zelf niet kunt reguleren is dat dus lekker bakken 's nachts. De temperatuur was 56 graden. Dan kan je dus beter op straat gaan slapen.
-Een aantal bewoners van de stad hebben de Russische metro aangeklaagd voor het feit dat er geen airco op de haltes te vinden is. De directeur merkte op dat ze beter de zon voor het gerecht kunnen slepen dan de metro, hij vind het allemaal maar te duur.

Nils

p.s. Het volgende bericht wordt mijn laatste, 4 augustus vlieg ik weer naar huis!

Studie update en raad de plaat

Zo tijd voor een nieuwe studieupdate, dat is het belangrijkste niet waar?

We doen over het algemeen heel veel aan spreken: over internet, het maken van Russische gerechten (raad eens wie daar om vroegen?), politiek en natuurlijk geschiedenis. Zo kwam ik erachter dat het gedeelte waarin ik woon helemaal niet zo oud is. Novye Tsjerejomuski, Konkovo, Belyayevo en Kalusjkaya (allemaal metrostations, zoek maar op, het is op de oranje lijn) waren vroeger allemaal dorpjes aan de rand van Moskou. Tijdens de slag om Moskou lag hier de frontlinie en er staat zelfs een gedenkteken voor een infanterie divisie die vanaf hier zijn opmars begon en in Berlijn eindigde.



Tot Stalin's dood begin jaren '50 was de woonsituatie voor de gemiddelde Rus een verschrikking: heleboel mensen woonden zeer dicht op elkaar en bij elkaar. Stalin heeft dan ook weinig woningen gebouwd. Dat veranderde toen Chroetsjov aan de macht kwam en overal van die grote Sovjet flats ging bouwen (in dit gedeelte Tsjerejomoski genaamd). Het planbureau wees vervolgens de vier bovenstaande dorpjes aan waar allemaal van die nieuwe flats gebouwd moesten gaan worden, zo werden de dorpjes dus opgeslokt door Moskou.

Zoals ik al eerder melde hebben we drie verschillende leraressen. Mijn favoriete lerares komt op dinsdag en donderdag, ze heeft heel veel ervaring in lesgeven. Ze heeft een gevarieerd lesprogramma: in de zes uur dat we elke dag les hebben doen we grammatica, lezen en spreken. Mooi verdeeld dus. Nu hadden we het gister over de zaak Litvinenko maar ze kon zich de naam niet gelijk herinneren. Maar ik wel! Vervolgens kon ik al niet meer stuk: volgens haar weet ik meer dan zij en ze ging dat ook rondvertellen op het dekanat (coordinatoren van de zomercursus). Vervolgens heb ik maar besloten om mijn laatste blikje met stroopwafels aan haar te geven.

Afgelopen woensdagavond ben ik met 2 andere Nederlanders, twee Russische meisjes van Neso Russia en een Oostenrijks meisje naar een cafe geweest waar we gezellig op het dak hebben gezeten. Over het algemeen werd er Engels gesproken maar ik moest het mij weer zo moeilijk mogelijk maken door Nederlands, Engels, Russisch EN Duits tegelijkertijd te spreken. De twee Russische meisjes spreken ook Nederlands dus ik vond het een beetje zielig voor dat meisje uit Oostenrijk. Ik kan wel stellen dat mijn Duits nog steeds beter is dan dat van de gemiddelde Jan Kaas. Vervolgens ben ik alleen teruggegaan met de metro (aagezien ik, vermoedelijk terecht, dacht dat de rode lijn naar Yugo-Zapadnaya sneller was dan de oranje lijn). Alleen daar aangekomen stapte ik weliswaar niet in de verkeerde bus maar die bus ging wel de verkeerde richting uit! Zo kwam ik ergens helemaal in de buitenwijken terecht. Gelukkig maakte de bus een rondje en kon ik zo weer mee terug. Vanaf het metrostation reed deze dit keer wel de goede kant op.

Vandaag is het klooster dag. Ik ga naar het Novodevichy Monastery en naar het Donskoy Monastery

Tot slot nog een "prijsvraag". Op de foto hieronder zie je een gedeelte van mijn raam en op de begane grond staat een vuilniswagen die maandag tot en met vrijdag komt. Nu is de vraag, hoe laat komt deze?
A. 4 uur 's nachts
B. 5 uur 's nachts
c 6 uur 's ochtends
Ik wens u succes.



Nils

Jahoor, een voetbalveld

Aangezien een bezoeker van dit weblog het graag anders wil zien: ja het IS een voetbalveld, een veld waarop 11 mensen een bal rondspelen in de hoop deze in het doel van de tegenpartij te krijgen. Dus het grasveldje op mijn filmpje is GEEN gewoon grasveld maar een voetbalveld. Dat u het even weet. Excuses voor het ongemak.

Goed tijd voor andere zaken: de Russische kantine (stolovaya). Hierbij een paar foto's van vandaag.








Nils

Filmpje!

OK aangezien het internet per uitstek geschikt is voor interactieve zaken, hierbij twee filmpjes die ik vandaag gemaakt heb.



Er komt nog een filmpje aan maar aangezien die meer dan 900 MB groot is zal ik later een link plaatsen.

Nils

Brand!

Nee hoor we hebben hier niet echt brand gehad. Ik wilde al een paar uur geleden wat plaatsen maar de concierge kwam langs om te zeggen dat binnen vijf minuten het brandalarm af zou gaan. Mij werd vriendelijk verzocht om voor een half uur (of mogelijk langer) naar buiten te gaan zodat "enkele mannen" de etage konden "inspecteren". Ik heb mijn zonnebril gepakt en ben gaan eten bij het gebruikelijke Oezbeekse restaurant. Maar nu ik hier weer zo zit heb ik het vermoeden dat er helemaal geen brandoefening is geweest. Wel handig trouwens, dat er in ieder geval gewaarschuwd wordt dat er over een paar minuten het brandalarm afgaat. Ik vermoed dat mijn vader de veiligheidskundige hier nog wel wat over te zeggen heeft. Bovendien zitten bij ons de nooduitgangen ook op slot: er loopt ergens een dame rond met de sleutel hiervoor. Ik kan hier natuurlijk heel eenvoudig neerzetten: typisch Rusland. Maar ik weet dat er bij TNT Post in Nederland helemaal niets gedaan wordt (gewoon doorwerken) als er een brandoefening is, alleen maar vervelend.

Vorige week donderdag heb ik nog een presentatie gehouden in het Russisch voor de andere klasgenoten over hoe de oligarchen rijk zijn geworden. Ik had 15 minuten tekst voorbereid maar al met al kostte het mij anderhalf uur, aangezien mijn klasgenoten het leuk vonden om interactief bezig te zijn (uiteindelijk werd het meer een discussie waarbij ik optrad als feitenmachine). Na anderhalf uur kreeg ik een groot applaus en complimenten voor de kwaliteit. Twee Franse meisjes kwamen het zelfs na de les helemaal zeggen!

Ik ben dit weekend van vrijdag tot maandagochtend naar St. Petersburg geweest. Ik ben ernaartoe gegaan met de trein: de Nevskij Express (ja die trein van de bomaanslag een paar maanden geleden). Aanboord was er airco (in Moskou was het 33 graden), een tv, lekker veel beenruimte, gratis oortjes voor het geluid van de TV. En een heel pakket aan broodjes, beleg en drinken+werd er na 1.5 uur ook nog eens een warme maaltijd gerserveerd, niet slecht. Ik had vantevoren een bed geboekt in een hostel genaamd "St. Petersburg Hostel". Voor 5 euro per nacht. Het hostel was pas opgeleverd en zag er zeer goed uit (groot portret van Medvedev en Poetin aan de muur). Er waren bij elkaar 3 WC's, 3 Massagedouches (met eigen boiler dus geen last van koud water), een grote keuken met gratis koffie en thee, een goed bed (ook geschikt voor de langsten van ons) en het feit dat het hostel op een zeer centrale plaats ligt, vlakbij Sennaya Plosjad. Ik zou het iedereen aanraden.

Even heel kort over dat koude water en de douches: in Rusland worden de waterpijpen schoongemaakt en gerepareerd gedurende mei/juni/juli/augustus. Dit vanwege het weer in de winter, de autoriteiten zeggen dat als ze dit niet doen er een grote kans is op barsten in de leidingen en dus grote lekkages. In steden als St. Petersburg en Moskou hangt het af van het rayon waar je in woont maar ik heb weleens gehoord dat als in een stad als Samara mensen 3 maanden lang geen warm water hebben. Betekent dus dat als je zelf een boiler hebt er altijd warm water is (als er uberhaupt water is natuurlijk). Ik heb zelf al sinds de 29ste geen warm water, maar dat douchen met koud water is best lekker eigenlijk. Als je er echt niet tegen kunt zijn er op de begane grond wel douches met warm water.

Goed terug naar St. Petersburg. Ik heb daar 3 dagen gezeten en met veel oude vrienden (en nieuwe via internet) allerlei dingen gedaan, vooral veel op terrasjes gezeten. Maandagochtend ben ik teruggegaan met de Sapsan, een nieuwe trein a la de Duitse ICE. Daarmee ben ik om 11 uur 's ochtends aangekomen.

In de trein heb ik een paar uur zitten denken over Rusland's infrastructuur en over de introductie van groene energie voor auto's. Allereerst zie ik, zeker voor Rusland, de in de komende decennia de electrische auto niet erg opkomen. Dit vanwege de grote problemen met de opslag van energie, energie efficiency en het feit dat die energie voor auto's ook ergens geproduceerd moet worden. Hetzelfde geldt voor de zogenaamde hydrocarbons (waterstof) volgens de statistieken heb je 1 vrachtwagen met waterstof nodig voor 20 auto's, terwijl je met een vrachtwagen gevuld met gas 200 auto's kunt laten rijden. Feit blijft dat de alternatieve energiebronnen gewoon onvoldoende ontwikkeld zijn, te duur zijn en bovendien zijn ze inefficient, waarom zou Rusland die kant op moeten gaan?

Dan is er nog de vraag van de hoeveelheid auto's in Rusland. In de steden hebben zeker veel mensen een auto. Maar volgens de Russische statistieken zijn er per 1000 Russen 210 auto's, vrij weinig in vergelijking met Europa, waar dit aantal tussen de 500-600 ligt. Het creeeren van een groot snelweg systeem in Rusland a la de Autobahnen in Duitsland zou dus maar interessant zijn voor ongeveer 1/3e van de Russische bevolking. Nogal asociaal (in die zin is het een goede beslissing geweest van de Russische regering om de sociale uitkeringen te verhogen, inclusief de pensioenen met 30%). In plaats van te luisteren naar de Wereldbank.

Mocht er toch een wens zijn om wegen te bouwen dan is het goed om dat volledig over te laten aan de markt en er zelf een beperkte rol in te spelen. Rusland is het duurste land om wegen aan te leggen maar daar merk je aan de kwaliteit relatief weinig aan, to say the least. Ongeveer 2/3 van het gerserveerde bedrag "verdwijnt" ergens heen. Het is daarnaast misschien wijs om dan tol over de wegen te heffen, zodat alleen automobilisten betalen en niet het complete volk. Er is ook weinig vraag naar prestige projecten in bijvoorbeeld Siberie, de symbolische maar verliesgevende Trans-Siberie route is zonde van het geld.

Ten derde laat het Russische klimaat de bouw van wegen gewoon niet toe:
1. De lange afstanden maken de onderhoudskosten enorm hoog
2. De invloed van de kou op wegen leidt inherent tot barsten en gaten
Zelfs als corruptie niet zou bestaan is het bijna een onmogelijke uitdaging.

Daarom zou ik vooral zeggen: blijf concentreren op de treinen. Eurasia is veel beter geschikt voor spoor dan voor wegen. Bovendien zijn treinen stukken schoner en zijn ze een stuk veiliger dan autorijden in Rusland. Trein reizen in Rusland is zowiezo fantastisch vanwege het contact dat je hebt met mensen, de organisatie (altijd op tijd, +30 of-30) en de prijs is ook vrij laag.

Meer treinen alstublieft:


Op maandag ben ik naar het naar het kantoor van Neso/Nuffic in Moskou gegaan. We waren uitgenodigd door de directeur, Charles Hoedt. 's Avonds zijn we gezellig wezen eten bij een leuk restaurant. Ik had een "Feestje aan de Wolga" besteld, een groot uitgehold brood met ragout erin. Naast mij studeren hier nog drie andere Nederlanders. De ene was helaas verhinderd maar de andere twee, Margriet en Maria waren er wel. Margriet zit hier omdat ze eigenlijk Russisch moet leren voor haar PhD Archeologie over Centraal-Azie (veel bronnen in het Russisch natuurlijk) en Margriet zit hier vanwege haar Kaukasus specialisatie. Ik heb daar een erg lekker kruidendrankje gedronken, ik meen uit Georgie: Tarkun. Een erg groen drankje op basis van kruiden. Erg goed tegen de dorst.

Nils

Eerste lessen

Zo de lessen zijn nu dus begonnen. Ik heb van maandag tot en met donderdag les van 9.30-14.50 met tussendoor een pauze van een uur. Op maandag en woensdag heb ik een lerares die met een heel licht stemmetje praat en ook nog niet zo lang lesgeeft aan buitenlandse studenten. Zij is ook nog vrij jong. Op dinsdag en donderdag hebben we een andere vrouw waarvan het duidelijk is dat ze het al een stuk langer doet. Die lessen zijn ook veel interessanter. Lerares nummer een werkt met een boek terwijl lerares twee 90% van de tijd met ons allerlei dialogen voert. Oh ja, beide leraressen praten alleen Russisch, tegen elkaar mag je wel Frans spreken bijvoorbeeld, in de pauzes. Maar tijdens de lessen is het praktisch verboden.

Bij mij in de klas zitten zeven fransen, een iemand uit portugal, ik als enige uit Nederland en nog twee meisjes uit Italie die in Belgie studeren. Een van de Franse studenten ging helemaal los over Berulosconi in Italie en hoe hij niet-Italianen discrimineert en dat ze Mussolini vereren in Italie. Het verbaasde mij dat hij daar zo sterk op los mocht gaan van de lerares, hoewel ze er aan het einde wel een grapje van maakte. Deze Fransman komt trouwens uit Belgie dus ik heb hem er na zijn toespraak aan herinnerd dat de Fransen na de Belgische onafhankelijkheid de Vlamingen en de Nederlandse taal ook gediscrimineerd hebben alleen dat was geen twee jaar (zoals blijkbaar in Italie) maar twee eeuwen lang. Maar daar haalde meneer zijn schouders over op, tja dat mag kennelijk wel volgens de Fransen. Vervolgens bond hij wel een stuk in. Mind you, allemaal in het Russisch.

Lerares nummer twee vroeg halverwege de les aan mij of ik wel een test had gedaan om op niveau ingedeeld te worden. Ik vond dat raar omdat ze het niet aan andere mensen vroeg. Dus dacht ik in eerste instantie dat ze mijn Russisch slechter vond dan dat van de anderen.. wat ik mij eigenlijk moeilijk kon voorstellen. Maar toen ik na de pauze bij de deur stond gaf ze me een schouderklopje en zei ze: "je Russisch is heel goed, waar heb je zo goed Russisch geleerd?" Ik antwoordde daarop dat ik de Russische geschiedenis, economie, cultuur en politiek bestudeer. Vervolgens stelde zij weer voor dat ik een presentatie moet voorbereiden voor donderdag over de (politieke) situatie in Rusland. De presentatie moet 15 minuten lang zijn, mag ook meer. Dus heb ik nog wel wat huiswerk te doen.

De focus ligt hier dus op spreken en dan vooral alledaagse situaties, hoewel het niveau bij ons al een stuk hoger ligt dan dat. Een kaartje kopen voor de metro of vertellen wat er leuk is aan Moskou is meer voor mensen die net bezig zijn. Soms doen we ook wel wat grammatica (voor de specialisten: werkwoorden van beweging, do I need to say more?). Tijdens de lessen merk je wel dat een hoop vooroordelen die wij over Fransen hebben voortdurend bevestigd worden. Constant maar zeuren over van alles en nog wat, dan is het weer te warm, dan moet het raam weer dicht want anders horen ze niets, dan is het weer de metro "die niet voor buitenlanders (lees voor Fransen) gebouwd is". Dit vanwege het feit dat als ze arriveren op een metrostation ze niet weten welke het is. Als je Russisch kunt lezen is er volgens mij geen probleem, bovendien wordt het nog omgeroepen ook. Ik vind de Russische metro een uitstekend systeem en heel makkelijk om in de reizen, ook als je alleen maar Russische letters kunt lezen. Om eerlijk te zijn zou ik vermoedelijk in Frankrijk de weg ook kwijtraken in de metro. De lerares grapte nog dat Stalin helaas niet aan de Fransen gedacht had toen hij de metro liet bouwen.

Misschien even interessant hoe het zit met eten:
-Zoals overal in Rusland is het zeer onwaarschijnlijk dat je pannen, bestek, borden en glazen/mokken in je kamer vind. Die moet je zelf kopen. Bestek kan je alleen kopen in de grote hypermarkten terwijl je in elke middelgrote supermarkt wel aan glazen/mokken kunt komen. Een vork kost ongeveer 70 Roebel (iets meer dan een euro).
-Elke verdieping heeft zijn eigen keuken, met 3 (mobiele) fornuizen. Koken op je kamer is verboden en je hebt daar ook de faciliteiten niet voor. De kamer heeft wel een koelkast (voorkomt tenminste dat mensen je spullen stelen) maar geen waterkoker. Dus als je van thee houdt moet je die ook aanschaffen. Zo ziet de keuken eruit:





-De fornuizen waarop gekookt moet worden zijn nogal instabiel, goed opletten dus bij het koken dat je dat fornuis niet aanstoot. Maar goed, je hebt hier dus een aantal opties. Ik prefereer om 's morgens gewoon met bakje cornflakes te beginnen, dan tussendemiddag (behalve op zaterdag en zondag) naar de kantine te gaan (stalovaya)en daar of mijn brood mee naar toe te nemen of een warme lunch te nuttigen. Om een uur of vier ga ik met een vriend zo goed als elke dag naar Sindbad, gerund door een Uzbeekse familie (denk ik). Je moet wel 1,2 kilometer lopen maar dan heb je wel een lekkere en goedkope maaltijd. Aan koken doe ik dus niet.
-Pannen moet je dus ook kopen of lenen van andere mensen!

Vrijdag ga ik naar St. Petersburg. Ik zal daar om 17.45 aankomen en ik zalwaarschijnlijk per Sapsan (hele snelle trein) reizen).
Ik ben benieuwd hoe dat is. Het wordt vast gezellig aangezien ik allerlei oude vrienden en kennissen zal ontmoeten.

Nils

Niet alleen het Nederlands elftal heeft gescoord: ik ga vanavond ook scoren!

Zo sprak een Nederlandse expat met misschien iets te veel bier op tegen mij. Toen ik daar op antwoordde dat er tijdens het WK/EK gemiddeld meer kinderen verwekt worden dan normaal antwoordde hij nog: ja zo gek ben ik toch niet! Ok duidelijk.

Ik was gisteren dus met de Nederlandse vereniging naar de wedstrijd Nederland-Brazilie gaan kijken. Opzich wel leuk hoor die atmosfeer, met toeters en andere zaken. Maar het is ook weleens leuk om te kijken wat voor soort mensen daar zitten. Tegenover mij zat een man die bij de Europese Commissie in Moskou werkte. Dat was zo'n beetje het enige wat hij zei want ik ben "maar" student dus dan ben je al niet meer interessant. Russisch kan hij in ieder geval niet, want hij kon nog geen steak bestellen. Nou ja, hij zal wel andere vaardigheden hebben. Schuin tegenover mij zat een man met een hele dikke bierbuik die, zoals ik observeerde, zich wel heel erg tegoed deed aan het gratis bier. Tja je bent Nederlander of je bent het niet.

Nederland in het klein dus in de Radio Sports Bar.

Ik heb ondertussen mijn draai wel zo'n beetje gevonden hier in het instituut. Zo heb ik een studentenkaart gekregen (korting op musea, openbaar vervoer) en heb ik een alleraardigst Uzbeekse cafetaria gevonden waar je voor 200-300 Roebel goed kunt eten.

Vrijdag heb ik trouwens nog een test gedaan om te kijken op welk niveau ik ingedeeld ga worden. We moesten om 10 uur verzamelen in een aula waar ons van alles werd meegedeeld (in het Russisch) over registratie en de voorzieningen. Zo hebben we hier een best grote winkel, kantine, een heel sportprogramma, EHBO en bibliotheek. Tijdens de bijeenkomst zat ik toevallig naast een belg uit Leuven. Ik zei nog tegen hem dat ik waarschijnlijk volgend jaar nog een half jaartje in Leuven moet studeren. En voila: hij raadde in een keer de naam van mijn docent aldaar goed. Het bleek dat hij zelf ook op de Slavische fakulteit aldaar studeert. Tja de wereld is klein. Vervolgens werd iedereen op land ingedeeld... en bleef ik dus na 10 minuten als enige Nederlander over en moest ik met acht Italiaanse meiden en een lerares naar een klaslokaal. Daar moesten we een voor een een gesprek voeren met de docent, zodat er zoals ik al zei, een indeling gemaakt kon worden op niveau.

De Italianen moesten als eerst en terwijl ik dat aanhoorde dacht ik al: dat kunnen de Nederlanders veel beter! En inderdaad ze vond duidelijk dat ik het goed deed, dus ik word hopelijk niet gedwongen weer het alfabet te leren. De papierwinkel is inmiddels in orde dus ben ik daarna met mijn studentenkaart maar een abonnement gaan kopen voor de bus. Daarme kan ik de hele maand juli gratis reizen voor slechts 4 euro!

Verder niet erg veel nieuws: vandaag ga ik met Ilyas (vriend uit Maleisie) en Marina (Russische kennis) naar Tsaritsyno, een paleis van Katerina de II. Vervolgens gaan we naar een Koreaans restaurant. Koreaans heb ik nog nooit gegeten dus eens kijken of dat lekker is. Tevens ga ik voor a.s. vrijdag treinkaartjes kopen aangezien ik dan St. Petersburg ga bezoeken.


Tot slot nog een toegift: lees vooral de tweede regel. (Ja ik denk er niet aan om vanaf de 6e verdieping naar beneden te springen...)



Nils