Eerste lessen

Zo de lessen zijn nu dus begonnen. Ik heb van maandag tot en met donderdag les van 9.30-14.50 met tussendoor een pauze van een uur. Op maandag en woensdag heb ik een lerares die met een heel licht stemmetje praat en ook nog niet zo lang lesgeeft aan buitenlandse studenten. Zij is ook nog vrij jong. Op dinsdag en donderdag hebben we een andere vrouw waarvan het duidelijk is dat ze het al een stuk langer doet. Die lessen zijn ook veel interessanter. Lerares nummer een werkt met een boek terwijl lerares twee 90% van de tijd met ons allerlei dialogen voert. Oh ja, beide leraressen praten alleen Russisch, tegen elkaar mag je wel Frans spreken bijvoorbeeld, in de pauzes. Maar tijdens de lessen is het praktisch verboden.

Bij mij in de klas zitten zeven fransen, een iemand uit portugal, ik als enige uit Nederland en nog twee meisjes uit Italie die in Belgie studeren. Een van de Franse studenten ging helemaal los over Berulosconi in Italie en hoe hij niet-Italianen discrimineert en dat ze Mussolini vereren in Italie. Het verbaasde mij dat hij daar zo sterk op los mocht gaan van de lerares, hoewel ze er aan het einde wel een grapje van maakte. Deze Fransman komt trouwens uit Belgie dus ik heb hem er na zijn toespraak aan herinnerd dat de Fransen na de Belgische onafhankelijkheid de Vlamingen en de Nederlandse taal ook gediscrimineerd hebben alleen dat was geen twee jaar (zoals blijkbaar in Italie) maar twee eeuwen lang. Maar daar haalde meneer zijn schouders over op, tja dat mag kennelijk wel volgens de Fransen. Vervolgens bond hij wel een stuk in. Mind you, allemaal in het Russisch.

Lerares nummer twee vroeg halverwege de les aan mij of ik wel een test had gedaan om op niveau ingedeeld te worden. Ik vond dat raar omdat ze het niet aan andere mensen vroeg. Dus dacht ik in eerste instantie dat ze mijn Russisch slechter vond dan dat van de anderen.. wat ik mij eigenlijk moeilijk kon voorstellen. Maar toen ik na de pauze bij de deur stond gaf ze me een schouderklopje en zei ze: "je Russisch is heel goed, waar heb je zo goed Russisch geleerd?" Ik antwoordde daarop dat ik de Russische geschiedenis, economie, cultuur en politiek bestudeer. Vervolgens stelde zij weer voor dat ik een presentatie moet voorbereiden voor donderdag over de (politieke) situatie in Rusland. De presentatie moet 15 minuten lang zijn, mag ook meer. Dus heb ik nog wel wat huiswerk te doen.

De focus ligt hier dus op spreken en dan vooral alledaagse situaties, hoewel het niveau bij ons al een stuk hoger ligt dan dat. Een kaartje kopen voor de metro of vertellen wat er leuk is aan Moskou is meer voor mensen die net bezig zijn. Soms doen we ook wel wat grammatica (voor de specialisten: werkwoorden van beweging, do I need to say more?). Tijdens de lessen merk je wel dat een hoop vooroordelen die wij over Fransen hebben voortdurend bevestigd worden. Constant maar zeuren over van alles en nog wat, dan is het weer te warm, dan moet het raam weer dicht want anders horen ze niets, dan is het weer de metro "die niet voor buitenlanders (lees voor Fransen) gebouwd is". Dit vanwege het feit dat als ze arriveren op een metrostation ze niet weten welke het is. Als je Russisch kunt lezen is er volgens mij geen probleem, bovendien wordt het nog omgeroepen ook. Ik vind de Russische metro een uitstekend systeem en heel makkelijk om in de reizen, ook als je alleen maar Russische letters kunt lezen. Om eerlijk te zijn zou ik vermoedelijk in Frankrijk de weg ook kwijtraken in de metro. De lerares grapte nog dat Stalin helaas niet aan de Fransen gedacht had toen hij de metro liet bouwen.

Misschien even interessant hoe het zit met eten:
-Zoals overal in Rusland is het zeer onwaarschijnlijk dat je pannen, bestek, borden en glazen/mokken in je kamer vind. Die moet je zelf kopen. Bestek kan je alleen kopen in de grote hypermarkten terwijl je in elke middelgrote supermarkt wel aan glazen/mokken kunt komen. Een vork kost ongeveer 70 Roebel (iets meer dan een euro).
-Elke verdieping heeft zijn eigen keuken, met 3 (mobiele) fornuizen. Koken op je kamer is verboden en je hebt daar ook de faciliteiten niet voor. De kamer heeft wel een koelkast (voorkomt tenminste dat mensen je spullen stelen) maar geen waterkoker. Dus als je van thee houdt moet je die ook aanschaffen. Zo ziet de keuken eruit:





-De fornuizen waarop gekookt moet worden zijn nogal instabiel, goed opletten dus bij het koken dat je dat fornuis niet aanstoot. Maar goed, je hebt hier dus een aantal opties. Ik prefereer om 's morgens gewoon met bakje cornflakes te beginnen, dan tussendemiddag (behalve op zaterdag en zondag) naar de kantine te gaan (stalovaya)en daar of mijn brood mee naar toe te nemen of een warme lunch te nuttigen. Om een uur of vier ga ik met een vriend zo goed als elke dag naar Sindbad, gerund door een Uzbeekse familie (denk ik). Je moet wel 1,2 kilometer lopen maar dan heb je wel een lekkere en goedkope maaltijd. Aan koken doe ik dus niet.
-Pannen moet je dus ook kopen of lenen van andere mensen!

Vrijdag ga ik naar St. Petersburg. Ik zal daar om 17.45 aankomen en ik zalwaarschijnlijk per Sapsan (hele snelle trein) reizen).
Ik ben benieuwd hoe dat is. Het wordt vast gezellig aangezien ik allerlei oude vrienden en kennissen zal ontmoeten.

Nils