O.k., laten we eerlijk zijn, Moskou staat er om bekend dat het niet bepaald een veilige stad is. Vooral voor Aziaten, vooral Aziaten uit het voormalige Sovjet Unie worden hier gediscrimineerd. Maar ook de gemiddelde Europeaan wordt wel eens belazerd,berooft of voor gek gezet. Zo is het mij wel eens overkomen dat ik in een vrij benarde situatie ben terecht gekomen. Vind ik zelf op zich niet zo een probleem, omdat ik tot dusver er altijd veilig en zonder kleerscheuren ben afgekomen. Ik ben hier bijna beroofd, een vriend van mij is berooft en ik ben hier meerdere malen afgezet door de politie. Maar dit is een lachertje ten opzichte van de Aziaten. Zo is mijn oude ex-kamergenoot/mijn Zuid Koreaanse studie genoot, nu al een bekende bij verschillende politiebureaus. Helaas voor hem komt hij er niet voor de gezelligheid.
Mijn eerste ervaring met de nare kanten van Moskou was bij de Ikea. Ik moest wat spulletjes kopen voor mijn kamertje (oh, wat een verrassing dat je dan bij de Ikea terecht komt). Na alles te hebben gekocht wat ik nodig had, stond ik met mijn handen vol bij de bushalte te wachten. Eerst een half uurtje gewacht omdat, ik bij de bushalte van de Ikea ingang zat te wachten. Dit was de laatste bushalte en dus kwamen er bussen vol mensen voorbij gereden, die hier niet meer uitgingen. Gelukkig werd ik vergezeld door een Baboeshka (omaatje), die erg vriendelijk was. Ze zat me hele levensverhalen van haar te vertellen maar ik kon er geen een van begrijpen omdat ik nog in het begin wan mijn voorbereidingsjaar was. Uiteindelijk zijn we samen naar de eerste bushalte gelopen wat een 10 minuutjes lopen was. Maar 10 minuutjes is toch wel zwaar met je handen vol met Ikea rotzooi. Hier kwam ik terecht in een massa van mensen die ook al hun inkopen hadden gedaan. Ik moest nog een paar verhaaltjes van Baboeshka naast mij aanhoren met een vriendelijke glimlach, terwijl een aantal bussen met mensenmassa’s werden volgestampt. Uiteindelijk zaten wij zo een beetje vooraan in de rij en kwam onze bus er aan. Nog voordat de bus gestopt was begonnen de mensen achter ons al te duwen. Met als gevolg was dat je vanuit alle hoeken onverwacht gestompt werd. Ja, Russen hebben ervaring met mensenmassa’s. En denk maar niet dat ik rekening met mijn baboeshka hoefde te houden. Zij en haar leeftijdsgenoten hebben al enige decennia ervaring op dit gebied en kunnen hun oude gebogen lichaampjes dusdanig wenden dat zij altijd als eerst de bus binnenkomen en dat is dus echt niet omdat de andere mensen respect voor hun hebben. Dus ik, met mijn handen vol aan Ikea spulletjes en dus compleet weerloos, moest maar allerlei ellebogen, knietjes, vuisten en kopstoten incasseren. Tijdens dit gevecht voelden ik op een gegeven moment een hand in mijn jaszak. Kon dus niet van mezelf zijn omdat mijn handen vol waren met Ikea spulletjes. Beseffend dat ik mijn handen vol had, raakte ik in een paniek en drukte mijn bovenarmen tegen mijn lichaam aan. En hebbes, ik had een onbekende arm te pakken onder mijn oksel die op zijn beurt mijn portemonnee in mijn jaszak te pakken had. Vervolgens was de massaduw op volle gang gekomen en gingen de deuren van de bus open. Hierdoor werden we (ik en de dief), tegen elkaar aangeduwd, als een verliefd Ikea-stelletje in een vacuüm de bus binnen gezogen. Vervolgens werden busdeuren praktisch tegen onze gezichten dichtgeklapt en binnen enkele seconden had ik toch een bepaald soort emotionele band gekregen met mijn berover. Na een paar intieme minuten met onze gezichten tegen het raam van de deur geplakt, heb ik toch maar besloten met gebarentaal aan te geven dat ik er toch niet zo van gediend was dat hij op mijn portemonnee lette. Uiteindelijk voelde ik mijn portemonnee weer terug in mijn jaszak vallen. Hierdoor liet ik zijn arm los. De bus begon langzaam te rijden en ik zat nu in een situatie waarbij ik niet precies wist wat ik moest doen. Ik wist nog niet het Russisch woord voor dief en hem een klap verkopen was misschien wel gevaarlijk omdat ik niet wist wat hij in zijn zakken had of misschien werken dieven hier in een georganiseerd bende Weet jij het. Ik zat nu een beetje onhandig om me heen kijken, piekerend wat ik kon doen. Toen zag ik de baboeshka van daarnet, die daar keurig een plekje te pakken had gekregen en met een soort trotse blik om zich heen kijkend, omdat zij een stoel had weten te bemachtigen. Ik keek haar een beetje geschokt aan en begon allerlei rare bewegingen maken en een paar keer naar mijn portemonnee wijzend en vervolgens naar de dief. Maar naar na een minuutje kwam ik tot het besef dat het niets ging worden. Het enige wat ik op dat moment kon bedenken, was om hem duidelijk te maken dat ik van dit soort acties niet gediend was en begon hem dringend aan te staren in de hoop dat hij zich niet echt op zijn gemak voelde. En het bleek effect te hebben want de volgende bushalte ging hij eruit. En ik maar denken dat ik deze confrontatie met de dief had gewonnen, totdat ik besefte dat ik in een volgestampte en stinkende bus nog minimaal een uur moest wachten met de verhaaltjes van de baboeskha, waar ik alleen maar met een ongemakkelijke glimlach op kon reageren..
Maar er zijn wel vele handige tips om dit soort situaties te voorkomen. Zo moet je in drukke mensenmassa’s altijd extra aandacht besteden aan je portemonnee want,dit zijn altijd de situaties waarin dieven toeslaan. Draag je portemonnee het liefst in de binnenzak mocht je deze niet hebben dan hoop ik dat je de andere zakken in ieder geval kunt afsluiten. Zorg dat je niet de handen vol hebt met allerlei spullen want dan wordt je gezien als een prooi voor dieven. En het Russische woord voor dief is Вор (uitgesproken als “Wor”). Wat betreft conflicten met politie is het belangrijk om te weten dat zij weten dat jij de regeltjes niet kent en dus zullen ze alles bedenken om jou te belazeren. Wees niet bang om nee te zeggen want de kans is dat ze je oppakken/opsluiten is vrij nihil, als je natuurlijk niets gedaan hebt.
Boek: Ivan toergenjev - Dagboek van een overbodige man (1850)
Film: Aleksandr Petrovitsj Dovzjenko - De aarde (1930)
Coen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten